അതെ, കഥകളിൽ ഞാനൊരു തോറ്റുപോയ മുയലാണ്. പക്ഷെ എനിക്ക് മടിയോ അലംഭാവമോ ഇല്ല. ഞാനൊന്ന് വിശദമാക്കിക്കൊള്ളട്ടേ!
കുന്നുകൾക്ക് സമീപമുള്ള പുൽമേടുകൾക്ക് മുകളിലൂടെ ഞാൻ കുതിക്കുകയായിരുന്നു, ആ ആമച്ചാരെ നോക്കെത്താ ദൂരത്തോളം പിന്നിലാക്കി എന്ന് ഉറപ്പ് വരുത്താൻ ഞാനൊന്ന് തിരിഞ്ഞുനോക്കി. എന്റെ മുന്നേറ്റം ഉറപ്പായപ്പോൾ കുളത്തിനടുത്തുള്ള ഒരു വലിയ ആൽമരത്തിനടിയിൽ ഒരു ചെറിയ വിശ്രമത്തിന് ഞാൻ തീരുമാനിച്ചു.
ഓട്ടമത്സരത്തിന്റെ അമിതപ്രതീക്ഷ കാരണം രാത്രി മുഴുവൻ ഉറങ്ങുവാനേ കഴിഞ്ഞിരുന്നില്ല. നൂറുകണക്കിന് മൈലുകൾ നിർത്താതെ സഞ്ചരിക്കാനുള്ള തന്റെ കഴിവിനെക്കുറിച്ച് ആ ആമ ദിവസങ്ങളോളം വീമ്പിളക്കിയിരുന്നു! ജീവിതം ഒരു ദീർഘ ദൂരയോട്ടമാണ് അല്ലാതെ കുതിച്ചോട്ടമല്ലന്നയാൾ പറഞ്ഞത്രേ!എനിക്ക് അതിവേഗം ബഹുദൂരം ഓടാൻ കഴിയുമെന്ന് അവനെ കാണിച്ച് കൊടുക്കണമെന്ന് അന്നേ തീരുമാനിച്ചതാണ്.
മരത്തിന്റെ തണൽ ഒരു കുടവിരിച്ചത് പോലെയായിരുന്നു. ഞാനവിടെ ഒരു പരന്ന പാറ കണ്ടെത്തി, പുല്ലുകൊണ്ട് മൂടി ഒരു താൽക്കാലിക തലയിണയുണ്ടാക്കി. ഇലകളുടെ മർമ്മരവും തേനീച്ചകളുടെ സംഗതീതവും എനിക്ക് കേൾക്കാമായിരുന്നു. എന്നെ ഉറക്കാൻ അവർ ഒരു ഗൂഢാലോചന നടത്തുകയാണെന്ന് പോലും തോന്നിപ്പോയി! അതിൽ വിജയിക്കാൻ അവർക്ക് കൂടുതൽ സമയമെടുക്കേണ്ടി വന്നതുമില്ല.
മനോഹരമായ ഒരു നീരൊഴുക്കിൽ ഒരു പൊങ്ങ് തടിമേൽ ഞാൻ തുഴഞ്ഞ് രസിക്കുകയായിരുന്നു.
തീരത്തിനടുത്തെത്തിയപ്പോൾ, അപ്പൂപ്പൻതാടി പോലെ ഒഴുകുന്ന താടിയുമായി,പാറമേൽ ധ്യാനനിരതനായിരിക്കുന്ന മറ്റൊരു ഞാൻ!
മെല്ലെ മിഴികൾ തുറന്ന് അയാൾ എന്നെ നോക്കി ഒരു പുഞ്ചിരി തൂകി. എന്നിട്ട് ചോദിച്ചു:
"നിങ്ങൾ ആരാണ്?"
“ഞാൻ ഒരു മുയലാണ്.
"നിങ്ങൾ ഇവിടെ എന്ത് ചെയ്യുന്നു ?"
ഞാൻ ഒരു ഓട്ട മത്സരത്തിലാണ് ”
“എന്തിനാണ് മത്സരിക്കുന്നത്?”
“ഞാൻ ഏറ്റവും വേഗതയുള്ളവനാണെന്ന് തെളിയിക്കാൻ.”
“നിങ്ങൾ ഏറ്റവും വേഗതയുള്ളവനാണെന്ന് തെളിയിക്കാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ്?”
“അതിനാൽ എനിക്ക് ഒരു മെഡൽ ലഭിക്കുന്നു, അത് എനിക്ക് പദവി നൽകും, അത് എനിക്ക് പണം തരും, അത് എനിക്ക് ഭക്ഷണം നൽകും…”
“ഇതിനകം ധാരാളം ഭക്ഷണം ഇവിടെ ഉണ്ടല്ലോ?" അകലെയുള്ള വനത്തിലേക്ക് അയാൾ വിരൽ ചൂണ്ടി. “പഴങ്ങൾ നിറഞ്ഞ ആ മരങ്ങളെല്ലാം നോക്കൂ.”
“എനിക്കും ബഹുമാനം വേണം. ജീവിച്ചിരുന്നതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും വേഗതയേറിയ മുയലായി മറ്റുള്ളവർ എന്നെ ഓർമിക്കാൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ”
“നിങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ഇവിടെ ജീവിച്ചിരുന്ന ഏറ്റവും വേഗതയേറിയ മാനുകളുടെയോ ഏറ്റവും വലിപ്പമേറിയ ആനയുടെയോ ശക്തനായ സിംഹത്തിന്റെയോ പേര് നിങ്ങൾക്കറിയാമോ?”
“ഇല്ല.”
“ഇന്ന് നിങ്ങളെ ഒരു ആമ വെല്ലുവിളിച്ചു. നാളെ അത് ഒരു പാമ്പായിരിക്കും. ചിലപ്പോൾ അത് ഒരു സീബ്ര ആയിരിക്കും. നിങ്ങളാണ് ഏറ്റവും വേഗതയേറിയതെന്ന് തെളിയിക്കാൻ നിങ്ങളുടെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഓട്ടമത്സരം തുടരുമോ? ”
“ഉം. ഞാൻ അതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല. എന്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഓട്ടമത്സരം നടത്താൻ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നില്ല. ”
"നിങ്ങൾ എന്ത് ചെയ്യാനാണ് ആഗ്രഹിക്കുന്നത്?"
“മരത്തണലിൽ ഒരു പരന്ന പാറപ്പുറത്ത് പുൽത്തലയിണയിൽ കിടന്ന് വിശ്രമിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു, ഇലകളുടെ മർമ്മരങ്ങളും തേനീച്ചകളുടെ സംഗീതവും കേട്ട് ഉറക്കത്തിലേയ്ക്ക് വഴുതി വീഴുവാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. കുന്നുകൾക്ക് സമീപമുള്ള പുൽമേടുകൾക്ക് മുകളിലൂടെ പാഞ്ഞോടാനും കുളത്തിൽ നീന്തിത്തുടിക്കാനും ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. ”
“ഈ നിമിഷം തന്നെ നിങ്ങൾക്ക് ഇതെല്ലാം ചെയ്യാൻ കഴിയും. മത്സരം മറന്നേക്കുക. നിങ്ങൾ ഇന്നിവിടെയുണ്ട്. പക്ഷേ നാളെ ഇല്ലാതായേക്കാം! ”
ഞാൻ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് എഴുന്നേറ്റു. കുളത്തിലെ താറാവുകൾ സന്തോഷത്തോടെ നീന്തുന്നു.ഒരു നിമിഷം അവരെ അമ്പരപ്പിച്ചുകൊണ്ട് ഞാൻ കുളത്തിലേക്ക് ചാടി. അവർ എന്നെ സംശയത്തോടെ നോക്കി.
“നിങ്ങൾ ഇന്ന് ആമയുമായി ഓടുന്നില്ലേ?”
“ഇത് അർത്ഥശൂന്യമാണ്. നിരർത്ഥകതയിലുള്ള ഒരു വ്യായാമം. എനിക്ക് വേണ്ടത് ഇവിടെ ഈ നിമിഷത്തിൽ ജീവിച്ചിരിക്കുക എന്നതാണ്. എന്നെങ്കിലും ആരെങ്കിലും എന്റെ കഥ ലോകത്തോട് പറയും എന്ന് ഞാൻ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു. ഓട്ടമത്സരത്തിൽ ഞാൻ പരാജയപ്പെട്ടെങ്കിലും എനിയ്ക്കെന്റെ ജീവിതം തിരികെ ലഭിച്ചുവെന്ന്!"
(പേരറിയാത്തൊരു കഥകാരന് കടപ്പാട്)
